Use the “Quick search” if you want to search for all documents within the whole archive where words matching or containing the searched string are found.

For more specific queries (phrase searching, operators, and filters), visit the full Search page.


The aforementioned individual(s) Entered, Checked, or Approved the electronic transcription of the source document.


C: Indicates the aforemententioned person(s) checked the transcription.

A: Indicates the aforementioned person(s) approved the transcription for publication.


Historically, in the TML long texts were split into multiple files. These are now linked to each other for easier browsing. In a future version, they will be consolidated into a single view.

 

This is a multipart text     Previous part    Next part   

Actions

Back to top

[120] Incipit tractatus XIV.

De clavi, quid sit, et quot sunt.

Clavis est reseratio notarum in cantu quolibet signatarum: nam sicut per clavim reseratur ostium ad conservanda, quae intra ostium sunt, sic per clavim in cantu ipse reseratur cantus, et conservantur notarum nomina, et ab invicem esse distincta cognoscimus. Et tales universaliter usitatae sunt duae, scilicet F grave et c acutum. Per ipsarum autem discretam repositionem per lineas potest omnis cantus, cuiuscumque sit toni, rationabiliter collocari; distant enim ab invicem per diapente: nam F in gravibus, c in acutis constitutae sunt.

Sed dicet aliquis: quid est vox gravis, acuta, et superacuta? Dicimus, quod vox gravis dicitur illa, quae in qualibet voce humana propinquior est silentio, quae quidem formatur in voce pectoris, quae est inferior resonantia, et magis propinqua cannae pulmonis, a quo procedit vox: et ideo dicitur gravis, quia in illo inferiori loco primitus est formata. Et tales in constitutione manus sunt septem, scilicet A. B. C. D. E. F. et G. Acutae dicuntur, eo quod acutum reddunt sonum respectu gravium praedictarum; formantur enim in superiori loco, scilicet in voce gutturis, et ideo super illas sonum reddunt. Et tales sunt septem, quae non sunt a primis generibus nominibus differentes. Superacutae dicuntur, eo quod super praedictas acutas sonum reddunt. Et ratio est, quia formantur in excelsiori loco, scilicet in voce capitis. Et tales sunt quatuor, scilicet aa bb [sqb][sqb] cc et dd est etenim alia adiuncta, scilicet ee la, ut perfectionem principii, quod in c acuto incipitur, compleamus. Et notandum est, quod in unaquaque humana voce, quantumcumque ascendere possit et descendere, vel quantumcumque ascensus et descensus penuriam patiatur, hae voces graves, acutae et superacutae necessario distinguuntur.

Explicit tractatus decimus quartus.

Previous part    Next part